Generalna skupština Ujedinjenih nacija je u svojoj rezoluciji 47/237 od 20. septembra 1993. godine proglasila da se 15. maj svake godine obeležava kao Međunarodni dan porodice.
Demografsko starenje jedan je od trendova koji definišu dvadeset prvi vek. Procenjuje se, naime, da će broj osoba na planeti starijih od šezdeset godina porasti sa 962.000.000 2017. godine na dve milijarde i sto miliona do 2050. godine. Ujedno sa demografskim starenjem, kontinuirano je prisutan i trend preobražaja porodice. U 21. veku promenila se struktura porodice, ljudi stupaju u brak kasnije, kasnije dobijaju decu, imaju manji broj dece, žive u kohabitaciji, a takođe se odlučuju i za samohrano roditeljstvo.
U svakom slučaju, porodica pruža identitet, ljubav, brigu, negu i razvoj svojim članovima i čini jezgro mnogih društvenih mreža. Iako se porodica ne može birati, porodične mreže su značajne za dobrobit pojedinca. Struktura porodice jeste promenjena, ali se njena funkcija ne smanjuje i ne menja.
Bez obzira na sastav porodice, porodica je tim i ravopravnost počinje upravo u porodici. Svaka osoba igra jedinstvenu ulogu u strukturi i funkciji svoje porodice, a snage i ličnost svakog pojedinca doprinose dobrobiti porodice. Zato je važno da povodom Međunarodnog dana porodice 2022. godine govorimo o brizi i rodnoj ravnopravnosti koja dolazi direktno iz porodice. Važno je da govorimo o neplaćenom radu, o ženama koje brinu i o svojim deci, unučićima i ostarelim roditeljima.
U Evropskoj uniji, 94% zaposlenih žena u proseku je uključeno u najmanje jednu neplaćenu aktivnost bilo da se radi o brizi za drugog člana porodice ili radu u domaćinstvu i to najmanje nekoliko puta nedeljno, u poređenju sa 70% zaposlenih muškaraca. Kućni poslovi su najneravnomernije raspoređeni, pri čemu se 93% žena i 53% muškaraca redovno bavi kućnim poslovima. U istočnoj Evropi i centralnoj Aziji, žene preuzimaju većinu brige o deci i ostarelim članovima porodice i u proseku obavljaju tri sata više poslova u domaćinstvu dnevno od svojih muških partnera. Nošenje tako nesrazmernog udela odgovornosti za negu sprečava milione žena da uđu na tržište rada, da biraju karijeru i radno vreme, i da zarade prihod i penziju radom. Javne politike i tržište rada nisu u dovoljnoj meri pratili promene u porodici, pa se žene i dalje suočavaju sa diskriminacijom na tržištu rada, a muškarci sa stigmatizacijom kada se odluče da vode veću brigu o svojoj deci i time ženama pružaju mogućnost da rade
Zato je važno da porodica bude tim roditelji i deca, bake i deke, i svi društveni akteri, treba da započnu razgovor o podeli nege i zadataka u domaćinstvu, i da se udruže protiv stereotipnih uloga u porodici. Porodica je važna za svakog pojedinca, zato je važno pružiti podršku porodici.